Пра некалькі няўдалых спроб стварыць уласныя ўзброеныя сілы Беларусі падчас Другой сусветнай вайны піша ваенны гісторык Віталь Чырвінскі.
Прапанова сцяга для планаванай 6-й стралковай дывізіі імя Кастуся Каліноўскага. Гістарычная рэканструкцыя. Мастак Віктар Ляхар.
7 жніўня 1942 года. На савецка-германскім фронце ідуць жорсткія абарончыя баі савецкіх войскаў. З’явіліся і першыя ахвяры загараджальных атрадаў, штрафных рот і батальёнаў — за тыдзень да таго выйшаў загад № 227 «Ні кроку назад!». Нягледзячы на гэта, войскі вермахта (6-я палявая армія Фрыдрыха Паўлюса і 4-я танкавая армія Германа Гота) ужо за 30 кіламетраў ад Сталінграда. Нямецкая група армій «А» яшчэ больш прасунулася на Каўказе....
Віталь Чырвінскі
Затое ў часы Рэчы Паспалітай у нас была ўласная літоўская армія. СССР - акупацыйныя часы.
⤷ Літовец, ——у час Рэчы Паспалітай Беларусь была фактычна акупавана Польшчай.
⤷ Брыдкая пачвара, тая акупацыя была видавочна такая як сенняшняя расейская. Як сення и у СССР- учорашни мелки клерк сельсавета ци испалкома личыць што "не нада нам никакова беларускага языка, патаму што он грубы и некрасивы, а нам удобнее гаварыць на русскам", а прычына простая- паказаць учорашним тваим землякам, што ты тыпа ужо вышэй за их, што ты стау панам и чалавекам и правесци мяжу памиж сабой и ими бо иншым выдзелицца- не дано - няма ни розуму ни харызмы ни моцы ни таленту- тольки и засталося, што здатснасць да лизаблюдства, а иншыя дарэчы тым хто ва уладзе и патрэбны николи, так и тады - любы шляхтич, што з апошняга прапиу бацькоускую шаблю пачынау крычаць што ен поляк ци католик тольки каб мець магчымасць пралезци у яки сеймик и можа - сесци на кишэню да прусскага ци рассейскага манарху, каб ветаваць няугодгыя суседзям рашэнни. Самая страшэнная аккупацыя, як и разруха яна у галавах. И па сення ничога не змянилася - як той писау " .... Вечыным тым звычаем, што атрымали ад прадажных продкау, якия за царския чыны, ци за шдяхецикия адзнаки той за маскоуским, иншы за варшауским раем плыли у чужыншчыну сляпой паводкай....."